tag:blogger.com,1999:blog-2140076323275021501.post4792484355726286899..comments2018-11-27T14:16:31.798+00:00Comments on Kæra vinkona,: RIE aðferðin: Hvernig ég varð rólegra og öruggara foreldriUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2140076323275021501.post-42224988138362159972016-04-18T10:44:05.214+00:002016-04-18T10:44:05.214+00:00Takk fyrir ítarleg og góð svör.. Já ég hugsa að ég...Takk fyrir ítarleg og góð svör.. Já ég hugsa að ég þurfi að taka til í herberginu hans og minnka allt dótið þar inni sem hann snertir ekki lengur. Byrja að setja reglur um sjónvarp og segja nei þegar hann biður um það og sýna honum í staðinn eitthvað annað til að gera :) Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/01443400085929298946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2140076323275021501.post-89016076733945076772016-04-18T10:20:04.665+00:002016-04-18T10:20:04.665+00:00Hæ Sara, ég skil þig algerlega! Ég fékk oft samvis...Hæ Sara, ég skil þig algerlega! Ég fékk oft samviskubit að vera ekki að leika nógu mikið við son minn svo við erum á svipuðum stað og þú lýsir í dag og ég hef verið að velta því sama fyrir mér. Hvernig losna ég við sjónvarpið úr dagskránni og sonur minn leikur sér ánægður sjálfur?<br />Í fyrsta lagi þarf að vera til svæði þar sem hann hefur nóg að gera og allt er leyfilegt. Þá meina ég nóg af "opnum efnivið", leikföng sem hægt er að leika með á marga vegu og að þar sé ekkert sem þarf að passa sig á eða má ekki leika með. Þetta er í vinnslu hjá okkur, bæði að skipta út nákvæmum einhæfum leikföngum (eins og action kalla) og að taka burt hluti sem þarf að passa sig á (plöntur og lampar). <br />Til að byrja með er auðvitað hægt að leyfa þeim að leika með eitthvað nýtt sem er ekki dót - eins og eitthvað úr eldhúsinu, umbúðir, gera leir eða eitthvað annað sem þér dettur í hug. Svo smám saman er hægt að skipta út og t.d. biðja um í afmælis-og jólagjafir dót sem er meira opið fyrir ímyndunaraflið.<br />Í öðru lagi, þá prófaði ég nýlega að taka alveg út alla skjái (sjónvarp, síma eða ipad) fyrir minn sem er næstum 4 ára. Sagði bara þegar hann spurði: "Já ég veit þig langar mjög mikið að horfa á X, ég veit þér finnst það mjög skemmtilegt. En núna ætlum við að hafa sjónvarpið í pásu svo það er ekki í boði." Fyrstu dagana var hann frekar fúll en oftast bara í smástund og svo fann hann sér eitthvað að gera. Svo eftir því sem dagarnir liðu þá hætti hann að spyrja um sjónvarpið og átti auðveldara með að leika sér. Ég held að það hefði gengið enn betur ef svæðið hans hefði verið auðveldara eða að ég gæti bent honum á að þar gæti hann gert allt sem honum dytti í hug.<br />Ef þú vilt prófa að taka út sjónvarpið þá held ég að það skipti máli að vera örugg um þá ákvörðun, að hún sé rétt fyrir ykkur og að þú sért að gera það sem er honum fyrir bestu, svo það sé auðvelt fyrir þig að segja með góðlátlegri festu að nú sé það ekki lengur í boði. Þú vitir að það var alltaf í boði að horfa á sjónvarpið en núna er það ekki í boði. Það eru nokkrir góðir þættir í hlaðvarpinu um að segja nei eða setja mörk sem fara mjög vel inn á þetta, mæli mjög með þeim :)<br /><br />Vona að þetta svari einhverjum spurningum.<br /><br />Hér er einn pistill frá Janet um einmitt þetta.<br />http://www.janetlansbury.com/2015/04/help-my-toddler-cant-play-without-me/<br /><br />Takk fyrir athugasemdina og gangi ykkur vel, væri gaman að heyra hvernig fer :)<br />Kveðja, ÞórhildurÞórhildurhttps://www.blogger.com/profile/14086727738370804978noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2140076323275021501.post-46341288864655970062016-04-18T08:59:41.452+00:002016-04-18T08:59:41.452+00:00Hæ, takk fyrir fína grein. Ég hef haft mörg þessi ...Hæ, takk fyrir fína grein. Ég hef haft mörg þessi atriði að leiðarljósi í uppeldi á syni mínum og okkur hefur tekist mjög vel, en það er eitt sem ég klikkaði á og það er afþreying og leikur. Mér finnst hann rosa háður því að við þurfum að sjá fyrir leik eða afþreyingu og hann getur sjaldan verið sjálfur að dunda sér. Ertu með einhver ráð til þess að örva það eða hvað hægt er að gera til að hvetja hann. Hann er orðinn 2 og 1/2 árs og ég er oft með samviskubit hversu oft sjónvarpið verður fyrir valinu bara til þess að kaupa sér smá frið..Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/01443400085929298946noreply@blogger.com